บุพกรรมใดตายไปเป็นเปรตโครงกระดูก

เปรต ผู้ทนทรมานจากผลของบาป



เปรต ผู้ทนทรมานจากผลของบาป
 

 

 

        เปรต คือ อดีตมนุษย์หรือเทวดาที่เคยทำบาปหนักได้ชดใช้กรรมส่วนใหญ่ในมหานรก อุสสทนรก และยมโลกแล้วแต่ยังมีเศษกรรมอยู่ทำให้ต้องมาเกิดเป็นเปรตมีความทุกข์ทรมานแสนสาหัสมีอายุขัยหลายล้านปีมนุษย์ เปรตมีหลายจำพวก หลายตระกูลขึ้นอยู่กับกรรมชั่วที่เคยทำไว้การจะพ้นจากสภาพเปรตได้นั้น ต้องอาศัยบุญผู้อุทิศให้ หรือต้องชดใช้กรรมที่ทำไว้จนหมดสิ้น

 

นี่คือภาพขนาดของมนุษย์เมื่อเปรียบเทียบกับขนาดของเปรต

 

     เปรตชนิดนี้ไม่มีเนื้อเลยมีแต่โครงกระดูก ทุกข์ทรมานร้องโอดโอยตลอดเวลาเหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะตอนเป็นมนุษย์ทำ ปาณาติบาต ฆ่าสัตว์ เฉือนเนื้อไปจนกระทั่งเหลือแต่กระดูก

 

        คติความเชื่อเรื่องเปรตถือกันแพร่หลาย พุทธศาสนาถือว่าผู้ไปเกิดในเปรตวิสัยภูมิ คือแดนแห่งเปรตเพราะบาปกรรมที่ทำกันไว้ เปรตบางจำพวก ข้างแรมเป็นเปรต ข้างขึ้นเป็นเทวดา บางจำพวกข้างขึ้นเป็นเปรต ข้างแรมเป็นเทวดา บางจำพวกเป็นเปรตตลอดกาล บางจำพวกอยู่ในปราสาทบางจำพวกมีช้าง ม้า ข้าทาส มียวดยานคานหามทองที่เที่ยวไปในอากาศ บางพวกอายุยืน100 ปี บางจำพวก 1,000 ปี

 

        บางพวกมีอายุชั่วพุทธันดรกัลป์หนึ่ง ไม่ได้กินข้าวแม้สักเม็ด น้ำแม้สักหยดหนึ่งเลยดังนั้นพอจะอธิบายได้ว่า เปรตคือผู้ที่ทำกรรมมาชนิดหนึ่ง ซึ่งต้องรับกรรมด้วยความทุกข์ทรมาน เช่นหิวโหยอดอยาก ร้อนหรือหนาวอย่างที่สุด เจ็บปวดอย่างที่สุด และรับความทุกข์ทรมานอย่างที่สุด โดยแบ่งตามชนิดของเปรตได้หลากหลายดังนี้

แบ่งตาม เปตวัตถุอรรถกถา

แบ่งได้ 4ประเภท

    * ปรทัตตุปชีวิกเปรต คือ เปรตที่มีชีวิตอยู่ได้ จากอาหารที่มีมนุษย์ให้ เช่น การเซ่นไหว้ เป็นต้น

    * ขุปปีปาสิกเปรต คือ เปรตที่อดอยาก ทุกข์จากความหิวโหยอยู่เป็นนิจ

    * นิชฌามตัณหิกเปรต คือ เปรตที่ถูกไฟเผาให้เร่าร้อนอยู่เสมอ

    * กาลกัญจิกเปรต คือ เปรตในจำพวกอสุรกาย

 

  

ข้อคิดปริศนาธรรม...พิธีกรรมงานศพ------>

       

 ติดตามเรื่องเปรตกินลูกตัวเอง ------->